दिवस असे कि......

college सोडून साधारण १-२ वर्ष तरी सगळेजण college च्या आठवणीमध्ये जगत असतात,काहीजण पुढे शिकत असतात ,तर काहीजण कुठेतरी job शोधून join होतात ,तिथे नवीन relations तयार होतात,त्यांना अगदी कंटाळा येईपर्यंत वा पाठ होईपर्यंत आपण college चे किस्से सांगून सांगून कंटाळा आणतो.पण college नंतर होणारे relations हे एक वेगळाच अनुभव देऊन जातात,मुंबईमध्ये सकाळी तासभरपण घरात जात नाही,नेहमीची train पकडायची घाई असते त्याच मूळ कारण traincha group,तास-दीडतास त्यांच्याबरोबर काय आपला आयुष्य आहे धावपळीचा हे रोज बोलण्यात जातो,पण असाच आयुष्य हवं असा मनात बोलतो,ऑफिसमध्ये कोण कोणाच्या ओळखीचा नसून नंतर एकत्र ऑफिसला जाण,एकत्र डबा खाणं हे सुरुवातीचा आयुष्य असता ,पण ह्याच आयुष्यात काही जणांचे इतके ऋणानुबंध चांगले होऊन जातात,घरच्यांच्या वाटयला आपण कमी असतो पण हे सगळे जण आपल्यासोबत दिवसभर असतात ,आज हे असा झालं आज तसं झालं ऑफिसमधल्या चांगल्या वाईट ह्या अनुभवापासून ते कधी कधी वैयक्तिक आयुष्यात होणार्या आयुष्याच्या आढावा एकमेकांशी नकळत आपण बोलायला लागतो ,एकाचा problem हा आपल्या सगळ्यांचा आहे असंच समजून इतके एकमेकांच्या आयुष्यात ओढले जातो कि कळतच नाही आणि एक दिवस अचानक आपण असलेल्या job च्या frustrationmule दुसरा job पत्करतो ,आहे तो job सोडण्याच्या आनंदात असतो,new job, new envoiurnment ,new people आणि more salary ह्या आनंदात असताना change होणारी ट्रेनचे सोबती आणि change होणारे collegues हे तेव्हा नुसते सोबती तेव्हा राहिलेले नसतात ................आता हे मी कोणाला सांगू?